Het aardewerk van Creil (Oise), beroemd genoeg om te worden geciteerd door Gustave Flaubert in zijn boek "L'education sentimentale", werd opgericht in 1797. Na een aantal faillissementen neemt de productie toe in de vroege negentiende eeuw, waarschijnlijk dankzij de nieuwe eigenaar, St. Cricq Casale, en de komst van Jacques Bagnall in de directie.

In 1840, het jaar waarin St. Cricq Casale overlijdt, wordt de fabriek in Creil samengevoegd met die van Montereau (Seine et Marne). Het bedrijf wordt aldus "Creil en Montereau Faïenceries" onder de bedrijfsnaam Lebeuf, Milliet & Co (LM & Co), tot 1876. De productie van de twee aardewerkfabrieken was identiek tot 1895, het jaar dat de fabriek in Creil sluit na een brand. De productie met het merk Creil et Montereau wordt voortgezet tot 1920. Tussen 1920 en 1955, wordt het merk 'Hippolyte Boulanger Creil et Montereau "(HBCM) gebruikt.



Bord van aardewerk Creil et Montereau

Bord van Creil et Montereau aardewerk